Na bijna 16 jaar, is gisteren onze lieve Benja,s Doerak overleden.
Vanmorgen om 11 uur, hebben we hem samen wezen cremeren, in het dieren-crematorium in Puttershoek.
Hij lag in zijn eigen mand
Het was een mooi en waardig afscheid.
En ik weet dat hij een prachtig leven bij ons heeft gehad.
Ik heb hem geboren zien worden, en van zijn
stamboom, was hij nog de enigste over.
..... maar ohhh wat doet dit pijn! en wat
missen we hem vreselijk.
Rust zacht, Lieve Doerak .
Groetjes Gerda
mijn oprecht deelneming om het verlies van uw huisdier.
BeantwoordenVerwijderenHoi Gerda,
BeantwoordenVerwijderenHet verlies van jullie Doerak is vreselijk. Het gemis zal je lang hebben, er is steeds weer iets wat je herinnerd aan je lieverd. Heel veel stekte en laat je vedriet de vrije loop...
Groetjes Marian
ik lees dit met kippevel en ik wens jullie veel sterkte,
BeantwoordenVerwijderengroetjes jolande
Ach meis,sterkte hoor. Want een huisdier wordt na verloop van tijd gewoon als een kind van je,je kan er zo veel van houden, en dan moet je er niet aan denken, dat je hem/haar moet missen.
BeantwoordenVerwijderengroetjes, Elly
heel veel sterkte met het verlies van doerak!
BeantwoordenVerwijderenhet gemis is altijd verschrikkelijk!
gr regina
Veel sterkte Gerda met het verlies van jullie maatje. Zo'n mooie leeftijd, maar je kan ze niet missen!
BeantwoordenVerwijderenxxAngela
Hallo Gerda,
BeantwoordenVerwijderenVia via kwam ik op jouw blog terecht. Wat een prachtige kaarten maak je. Toen ik op jouw blog aan het rondkijken was, zag ik een foto van een perzische kat en trok gelijk mijn aandacht. 16 jaar..... te jong, maar toch een heel mooie leeftijd. Ik heb zelf ook een rood-witte perzische kater gehad, Joerie. Na 9 jaar moest ik hem laten inslapen omdat hij chronisch blaasgruis had. Vijf keer is hij eraan geopereerd, een zesde keer was niet meer mogelijk. Het is moeilijk om dan de knoop door te hakken, ga je weer door met pijnstillende indicatie en laat je hem doormartelen of kies je voor het dier. Ik heb gekozen voor Joerie. Negen jaar heb ik veel plezier van hem gehad, te jong moest hij inslapen. Ik heb hem ook laten cremeren. Een deel van zijn as heb ik in een medaillon laten doen en heb ik nu dagelijks bij me aan een kettinkje, zodat ik hem toch bij me heb. Ik heb 10 jaar perzen gefokt, heb meerdere keren meegemaakt dat ik een diertje moest laten inslapen, maar het is en blijft moeilijk. Door terug te kijken op de periode dat ik een dier had gehad en er echt alles voor heb gedaan, kon ik de knop omzetten en kon ik het accepteren dat het er niet meer was. Ik hoop ook voor jou dat je dat lukt, ook al blijft het gemis. Sterkte!!
Gr. Anda